کارد به استخوان رسیده !!!!
فضل الرحیم رحیم فضل الرحیم رحیم

ازچندسال به اینطرف و بویژه اغازین روز های فصل سرد زمستان سال روان ، علاوه از واقعات حملات انتحاری ، بمباردمان کلبه های مردم ملکی توسط  قوای ائتیلاف که موجب قتل هموطنان بی دفاع کشورما گردیده ، برفباری های پیهم و سردی استخوان سوز زمستان ، کمبود و  گرانی بیش از حد مواد خوراکه، هریک سایه های هول نفس گیری اند که  بدبختانه جانهای به لب رسیدهء هم میهنان مارا می گیرد. اگر به رادیو گوش میدهی ویا به تماشای کانال های تلویزیون افغانی نگاه می کنی ویا سری به صفحات انترنیتی میزنی فقط و فقط خبرساز همه رسانه ها و در مجموع مطبوعات ، مرگ ، گشته شدن و از بین رفتن هموطنان ما به گونه های مختلف است وبس . اما انچه تکان دهنده ترو وحشت بارتر از همه ، خبری بود که دیشب از کانال تلویزیون اریاناء کابل نشر شد ، خبر فروش طفل دو ماهه ء در بدل دوهزار افغانی در مربوطات ولایت هرات،  که پدر طفل دلیل فروش اولاد دو ماهه اش را بیچارگی، تنگدستی، فقر و گشنگی طاقت فرساء اعضای  فامیلش عنوان داشت.من یعقین و باور دارم که هر هموطن با احساس ما از شنیدن این خبر اسف ناک شوک زده شده . اما اولیائی امور که در ساحه حکمروائی شان انسانی جگر گوشهء عزیز خود را برای حداقل فرا اوردن روزی بخور ونمیر در بدل پول می فروشد، در چی خیال اند و در مقابل این تراژدی و فاجعه ء انسانی پاسخ شان چیست ؟ اگر پاسخ مقامات محلی در ولایات کشورو مقامات ذیصلاح حکومت یکسان با پاسخهای مسوولان محلی  در مورد برف کوچ  در ولایت هرات  و به اتش سوزی  سرتا پای مارکیت تجارتی در شهر مزارشریف باشد که " ما منتظرقوای ائتیلاف بودیم اما انها به ما در زمینه ء کشید ن هموطنان ما که در زیر برف کوچ گیر مانده بودند کمک نکردند ویا برای مهار کردن اتش کمک نرسادند " این پاسخ مسوولانه وبجا و مناسب کسی که در مقام رهبری قراردارد نیست این پاسخ شیوهء عملکرد اولیای اموررا که با بی باوری به اینده شان  کلخ را در اب گذاشته و می گزرند، به نمایش می گزارد . عزیزانیکه در زیر برف کوچ گیر مانده بودند در انتظار ، انتظار رسیدن مد د رسان جان به حق سپردند و دوکانداران مارکیت تجارتی در شهر مزار شریف، به امید رسیدن اطفائیه دولتی، به چشم سرشاهد سوختن مال متاع شان بودند مسوولان امور در انتظار رسیدن کمک رسان خارجی " قوای ائتیلاف" از جای شان نجنبید و منتظر دق الباب خارجیان نشستند و شورای وزیران با بلند کردن دستهای مبارک شان در حق انهایکه جان های شان را از دست داد اند استدعا بهشت برین نمودند و اما خارجیان با اشفتگی کامل اشکارا گفتند: که ما از خود صد کار وباردیگری دارم ، برف ، برف کوچ ، سیل ، اتش سوزی ، بازسازی ، امنیت ، ثبات ، اتحاد و اتفاق خلاصه صد ها موارد دیگری سرنوشت ساز این  سرزمین مشکل شما است .این کاملا درست است که ما شمارا تا این مقام رسانید ایم اما فراموش نکنید که این خانهء شما است در درون خانهء تان راه ما از هم جدا می شود ما  به دنبال کار خود سرگردانیم و شما منتظر و به امید ما نباشید...."

خبرنگار ازاد

19.01.2008 

 


January 21st, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها